Ποια είναι η πραγματική φύση του Χριστού (ειρήνη σ’ αυτόν);

Αν ο Σατανάς είχε πάρει τα παιδιά του Αδάμ στη φωτιά για την αμαρτία του πατέρα τους, τότε δεν υπάρχει καμία διαφορά μεταξύ της ανθρώπινης φύσης του Χριστού και των υπόλοιπων ανθρώπων

Υπάρχουν πολλά σημεία στη Βίβλο όπου ο Ιησούς (ειρήνη σ’ αυτόν) είπε ή αναφέρθηκε στον εαυτό του ως άνθρωπο, μεταξύ των οποίων είναι:

«Ελάτε να δείτε ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ που μου είπε όλα όσα έκανα…»(Κατά Ιωάννη, 4:29) «Άντρες Ισραηλίτες, ακούστε τα λόγια αυτά: Τον Ιησού το Ναζωραίο, άντρα που είχε αποδειχτεί σταλμένος από το Θεό σ’ εσάς με δυνάμεις και με τέρατα και με σημεία που έκανε μέσω αυτού ο Θεός στο μέσο σας καθώς οι ίδιοι ξέρετε.»

(Πράξεις 2:22)

Στην πραγματικότητα, ο Ιησούς (pbuh) δεν αναφέρθηκε ποτέ στη Βίβλο λέγοντας ότι ήταν ο γιος του Θεού. Ονομάστηκε ο ίδιος ο γιος του ανθρώπου. Επιπλέον, ήταν άλλοι προφήτες του Θεού οι οποίοι κατηγορηματικά αναφέρθηκαν στη Βίβλο σαν τους γιους του Θεού, όπως στους Ψαλμούς, 2: 7, όπου ο προφήτης Δαβίδ (Παύλος) αναφέρεται ως γιος του Θεού: «Μου είπε :

Στην πραγματικότητα, ο Ιησούς (ειρήνη σ’ αυτόν) δεν παρατίθεται ποτέ στη Βίβλο να λέει πως ήταν ο γιος του Θεού. Αποκαλούσε τον εαυτό του γιο του ανθρώπου. Επιπλέον, υπήρχαν άλλοι προφήτες του Θεού που αναφέρονταν κατηγορηματικά στη Βίβλο ως γιοι του Θεού, όπως στους Ψαλμούς 2:7 όπου ο Προφήτης Δαυίδ (ειρήνη σ’ αυτόν) αναφέρεται ως γιος του Θεού: «ο Κύριος είπε σε μένα: Υιός Μου είσαι εσύ· Εγώ σήμερα σε γέννησα·». Εφόσον ο Θεός απευθύνθηκε ξεκάθαρα στο Δαυίδ (ειρήνη σ’ αυτόν) ως γιο Του, γιατί δεν θεωρούν κι αυτόν οι Χριστιανοί «γιο του Θεού» με τον ίδιο τρόπο που θεωρούν και τον Ιησού (ειρήνη σ’ αυτόν);

Ποια είναι η μοίρα των απογόνων του Αδάμ (ειρήνη σ’ αυτόν);

Αν υποθέσουμε πως οι γενιές των ανθρώπων που ακολούθησαν το Χριστό (ειρήνη σ’ αυτόν) ήταν σαν αυτές που ήρθαν πριν από αυτόν, πώς γίνεται στον Σατανά να επιτράπηκε να κρατήσει στη φωτιά τις προηγούμενες γενιές αλλά όχι τις επόμενες, παρόλο που όλοι είναι το ίδιο απόγονοι του Αδάμ

(ειρήνη σ’ αυτόν); Επιπλέον, διέπραξαν μεγαλύτερες αμαρτίες σε σχέση με τα έθνη των προφητών του Θεού πριν από αυτούς. Με ποια βάση δινόταν τότε στο Σατανά η ευκαιρία να τιμωρήσει τις προηγούμενες γενιές και τους προφήτες πριν από τον Ιησού, αλλά δεν επιτρεπόταν να το κάνει μετά από αυτόν; Είναι ο Παντοδύναμος Θεός άδικος προς τη δημιουργία Του, προτιμώντας κάποιους από κάποιους άλλους όταν είναι Απολύτως Δίκαιος και Ελεήμων; Φαίνεται πιο λογικό να πιστέψουμε πως ο Θεός ανησυχεί για την ευημερία όλων των ανθρώπων το ίδιο και δεν θα επιτρέψει στο Σατανά να καταστρέψει όσους ήρθαν πριν το Χριστό (ειρήνη σ’ αυτόν) και να σώσει μόνο όσους ήρθαν μετά από αυτόν.