Islam Univers

Ang Pangkalahatan at Pagkakapantay-pantay

Ang panuntunan ng pagkakapantay-pantay ng pakikitungo sa mga mamamayan ng may iba't ibang lahi o kulay, katayuan ng ekonomiyang panlipunan at kultura ay hindi makikita mula sa nangungunang idolohiya ng pangkasalukuyang daigdig.

Ang lipunan ng India ay labis na nagdusa mula sa mahigpit na pamamalakad ng uri ng sistemang panlipunan na tinatawag na Castes sa loob ng daang taon; Castes: ang ilang tao ay tumitingin sa inaakalang diyos (Avatar)*,samantalang ang iba ay pinatutunguan ng kaunti na mas mainam pa sa mga alipin. Sa kabila ng katotohanan ang kristiyanismo ay malimit na ginagawang uri ng sistema o pamamaraan ng pamumuhay, ito ay nagtataglay, ng ilang makabagong katuruan ng paniniwalang sinusunod o doktrina na maaaring ituring na may pinapanigan.

Isinasaalang-alang ng Talmud* ang sistema sa judismo*na nararapat bigyan ng kakaibang karapatang higit na mataas sa lahat ng ibang tao (Hentil)*.

Ang talaan ay maaaring palawakin upang ibilang ang salawikain ng komunistang pagkakapantay-pantay ng lahat ng tao ay magkatulad-ngunit hindi ipinamumuhay, ngunit sa katotohanan, ito ay nangangahulugan na ang ilan ay mas matimbang kaysa sa iba. Ang kapitalismo, kung saan ay isinasagawa ng pamayanan sa kanluran, ay hindi handa sa pagtataguyod ng pagkakapantay-pantay, dahil hinihikayat nito ang pagkakahati-hati sa pagitan ng mayaman at ng mahihirap. Sosyalismo*, na kung saan ang kaisipan nito ay dapat na mapabuti ang pagmamalabis ng kapitalismo at komunismo, matagumpay na binibigyang diin ang likas na kahinaan ng komunismo at kapitalismo, ngunit, hindi niya mapatunayan sa kanyang sarili na ito ang mas kapaki-pakinabang na alternatibo.

Sa lahat ng mga umiiral na uri ng idolohiya o ang bahagi ng paniniwala o prinsipyo ng tao, natatanging Islam lamang ang nanatili na natatanging pinamimilian na sumasangguni sa lahat sapagkat iginagalang nito ang karapatan ng lahat ng tao at itinuturing ang lahat ng tao bilang kasapi ng isang nasyon na namumuhay sa pamamahala ng Diyos(Allah), sa kapayapaan at katiwasayan sa kabila ng kanilang pagkakaiba.

Ang nakaraang kaganapan at ang makabagong katibayan ay kumakatawan bilang isang tagapagpatunay sa hindi maitatanging islamikong pagkakapantay-pantay.

1.Kristiyanismo at ang pagkakapantay-pantay.

Sa bahaging ito, aking masusing pinag-aralan ang ilang katuruan ng relihiyong kristiyanismo upang aking matukoy kung ang gayong uri ng pananaw ay maaaring iharap sa lahat ng tao sa kabila ng kanilang pagkakaiba .

upang maging parehas, ang batayan ay isinagawa sa aklat ng kristiyanismo, Ang Bibliya, upang maitala kung ang mensahe ni hesus ay para sa mundo o limitado sa oras at lugar sa kanyang mamamayan, ang mga Israelita.Magkagayun,ito ay hindi nagpapakita ng pangkalahatang pag apela.

Ayon kay Mateo, ang mensaheng natanggaap ni Hesus ay limitado sa iisang nasyon. Si Hesus ay malinaw na nagwika sa kanyang mga kautusan sa kanyang mga alagad na hindi nila

ikakalat ang mensahe sa labas ng tribo ng Israel.

“Wag kayong pumaroon sa landas ng mga hentil, at kahit na anumang mga bayan ng mga samaritano ay wag kayong papasok bagkus kayo ay pumaroon sa mga tupang naligaw sa bahay ni Israel....”

Matthew15:21-25

Ang ilang pangyayari na isinalaysay patungkol kay Hesus, na kung saan ay nagpapakita ng higit na paglilinaw ng mga puntos sa katanungan:

“ Pagkaalis sa lugar, si Hesus ay nagtungo sa rehiyon ng Tyre at Sidon, at isang babae na taga canaan mula sa karatig bayan ang lumapit sa kanya na umiiyak, Panginoonanak ni david, , kaawan mo ako! Ang aking anak ay nagdurusa dahil sa pagsanib sa kanya ng demonyo, at si Hesus at hindi nagsambit ng kahit na anumang salita, kaya ang kanyang mga disipolo ay lumapit sa kanya na nagsasabi, na siya ay itaboy, sapagkat siya ay palaging umiiyak sa harap nila, at Siya ay tumugon, “ako ay isinugo lamang sa mga tupang naligaw sa bayan ng Israel”

Mateo 15:24

At ang babae ay lumapit sa kanya at lumuhod sa kanyang harapan, Panginoon tulungan mo ako, ang wika niya: Ang mga pahayag o sipi na ito na hinango sa Bibliya,

ay maliwanag na ipinahayag ni Hesus, na ang kanyang mensahe ay kinakailangang ipangaral lamang sa mga mamamayan ng Israel, at hindi sa mga tao sa lahat ng nasyon. Magkagayun pa man, bilang isa na naniniwala na si Hesu- kristo ay isang dakilang mensahero ng Allah, ako ay naniniwala na hindi sinabi ni Hesus, ang nasalunguhitan pahayag na hinango sa Bibiliya(Mateo 15:26).

Sinabi nila Hill at Cheadle(1996), na ang mga maykulay na tao o ang mga lahing itim ay hindi napatunguhan ng mabuti hanggang sa pagkatapos ng kasaysayan ng mga tao ng angkan ng Europa. “ ang kaugalian ng kanlurang Europa ay pangkalahatang inihiwalay ang mga itim hanggang matapos ang kasaysayan, inalis ang kanilang pagganap at ang kanilang naibahagi sa simula o kaya nama’y sila ay tanggalin ng tuluyan.

Magkagayun pa man, ang mga propeta ng Diyos ay hindi kaylanman nagpapahayag ng pagkapoot o ng hindi pantay na pagtingin sa iba, ang patuloy na pagdaragdag sa Bibliya ng ibat-ibang grupo upang pangunahan o impluwensyahan ang katuruan nito para sa sariling kapakanan, ang ilang pahayag o sipi sa Bibliya ay nagpapakita ng kaisipan ng pagkakaroon ng hindi pantay na pagtingin.

At si Maria at si Aaron ay nangusap ng laban Moises sa kadahilanan ng kanyang pagpapakasal sa babaeng etopian: sapagkat siya ay nag-asawa ng babaeng etopian (mga bilang 12:1)

Ang gayung uri ng pahayag o sipi mula sa lumang tipan ng Bibliya ay maaaring nagpapaliwanag ng hindi pantay na pagtingin o pakikitungo laban sa mga Hudyo na nagmula sa mga Afrikano sa bayan ng Israel. Ang pakiramdam ng hindi pantay na pagtingin o pakikitungo sa ilang mga Afrikanong kristiyanong Amerikano ay nagdudulot ng salungat na pakiramdam ng ilang nagungunang Afrikanong-Amerikanong nagpapatupad ng relihiyon o ministeryo. Sa araw ng Biyernes santo,1993 , si obispo George Augustus Stallings, Jr. ng Washington D.C., ay nagsunog ng imahe ng puting Hesus sa lansangan na kanyang sinasabi na” ito ay pagkakamali sa kasaysayan” si Hesus ay isang Afro-asnayong hudyo upang maunawaan ang sukat ng antas ng hindi pantay na pagtingin sa mga makapangyarihang bansa sa mundo,mayroong mahigit tatlong daan at dalawangpu’t pitong grupo na nagtataglay ng mataas na kapangyarihan mula sa lahing puti sa Bansang Amerika.

2.Ang katayuan ng mga Hudyo tungo sa ibang Nasyon

Ang ating matutunghayan sa bahaging ito, ay ang katotohanang walang kahihiyang hindi makatarungang pagtingin ng parehas na tinataglay ng Judaismo ay nangangahulugan lamang na ito ay hindi maaaring imungkahi bilang isang pangkalahatang sistema para sa sangkatauhan na nararapat na sundin o ipamuhay. Sa kabila ng katangian nito o kaya naman ay sa kadahilanan ng mga maka

pangyarihang grupo ng mga hudyo na ginagamit ang kapangyarihan upang makuha ang kalooban ng tao at kumakatawan ng isang mainam na pagganap sa paghubog ng patakarang panlabas ng Bansang Amerika, higit sa lahat sa kapakanan ng Israel.

Ang aklat ng pag-gabay ng mga Hudyo, ang talmud, ang pangunahing makapangyarihan para sa mga Hudyo.11 Sila ay ginagawaran ng katungkulang mas mataas pa sa lahat ng tao. Ang mga Hudyo ang itinuturing na mga taong pinili ng Diyos. Sila ay makapangyarihan, at ang mga hindi Hudyo na nakapaligid sa kanila ay itinuturing na marumi at mababang uri ng tao.Ang dahilan kung bakit inaangkin ng mga Hudyo na sila ang mga taong pinili ng Diyos at ang mga Hentil ay marumi ay sapagkat sila ay naroon sa bundok ng Sinai, at ang mga Hentil ay wala

Nang ang ulopong o ahas ay lumapit kay Eba , siya ay pinuno nito ng maruming pagnanasa...at ng tumayo ang Israel sa Sinai ang pagnanasa na yun ay inalis, ngunit ang pagnanasa ng mga sumasamba sa mga idolo na hindi tumayo sa Sinai, ay hindi nawala

(Abodah Zarah 22b)

Ating tunghayan ang Zohar, kung saan ay binigyan ng kahulugan ng pinuno ng relihiyon Judaismo ang talata mula sa Genesis:

“ ngayon ang ulopong ay mas maselan kaysa sa anumang hayop sa kalupaan”. Ang kanilang pagbibigay ng kahulugan ay: mas maselan na patungo sa masama; kaysa sa lahat ng hayop, iyan ay ang mga taong mapagsamba sa mga diyos-diyusan ng mundo. Sapagkat sila ang mga anak ng sinaunang ulupong o sa ibang katawagan ito ay tumutukoy sa demonyo na tumukso kayEba.

( Zohar 1:28b)

At sa katotohanan, ang mga hindi hudyo(Hentil). Maging kristiyano, budismo, o ang mga hindu ay hindi itinuturing na kapantay ng mga hudyo kahit sa anumang paraan; ang doktrina ng mga hudyo ay nagpapakilala sa kanila na sila ay hindi mga tao. Ang sumusunod na sipi o kapahayagan mula sa talmud na magagawang mag-isip ng malalim ng sinuman kung sa paanong pamamaraan nila minamaliit ang ibang tao sa pamamagitan ng salita at gawa:

Ang isang hentil .... ay hindi kauri dahil sa kaisipang ng pabalik-balik at sa pagiging responsible sa pinsalang dulot ng kanilang kapabayaan; at hindi niya magawang bantayan ang kanyang bakahan. At maging ang pinakamagaling na batas ng Hentil ay hindi makatuwirang tanngapin na katayuan ng pagkakaisa at pagbibigayan.

(Bek.13B)

Tignan kung paano ang pagkakasalungatan na ito sa tunay na diwa ng katarungan sa Banal na Quran:

“ o kayong mga nagsisimpalataya! Manindigan kayo nang matatag kay Allah at maging makatarungang mga saksi at huwag hayaan na ang galit at pagkamuhi ng mga iba ay makagawa sa inyo na umiwas sa katarungan. Maging makatarungan( kayo): ito ay higit na malapit sa kabanalan, at pangambahan si Allah.

(Quran 5:8)

Ang mga kristiyano at ibang hindi mga hudyo( tinatawag na mga pagano at mapagsamba sa mga idolo sa Talmud), ay hindi nakaiwas mula sa galit at sa hindi pagtitiwala ng mga hudyo:

Kung saan nagkakaroon ng pagtunggali sa pagitan ng mga israelita at ng mga pagano o mapagsamba sa idolo, kung iyong mapipilit ang isa ayon sa mga batas ng Israel, husgahan mo siya at sabihing: Ito ang aming batas, at gayun din naman kung siya ay magagawa mong husgahan sa batas ng mga pagano at mapagsamba sa idolo husgahan mo siya at sabihin mo (sa kabilang pangkat): ito ang iyong batas; at kapag ito ay hindi nagawa, kami aygagamit ng mga paratang upang sila ay aming maiwasan.

( Baba Kama 113a)

Ang Encyclopedia ng mga hudyo ay naglahad ng mahalagang saloobin ng isang matalino at edukadong tao hinggil sa batas na ito na nagsasaad:

Ang Mishnah... ay nagpahayag na kapag ang Hentil ay nagkaroon ng pagtutunggali ang hatol ay sa dumidipensa; at kung ang Israelita ang nag-aakusa, kanya namang inaako ang lahat ng kaukulang kabayaran.

Mayroong napakaraming pagtanaw sa Talmud kung saan ang mga hindi hudyo ay itinuturing na marumi at walang karapatang mabuhay. At ito ay umaabot sa sukdulan na ang ganitong mga tao ay hindi rin karapat-dapat na tanggapin o ibilang sa kanilang relihiyon, at kahit ito pa ay kanilang naisin, sa katotohanan ang Talmud ay ipinagbabawal ang, pagpapasailalim sa banta ngkamatayan, ang katuruan ng Torah sa kahit sinumang Hentil. Samakatuwid ipinagbabawal ng Talmud ang pagtuturo sa mga hentil ng Torah, ang pinagmulan ng samahan ni Jacob R. Johanan ay nagpahayag na sinuman ang sumubok na gawin ito ang taong iyon ay nararapat mamatay.

Katotohanan ang gayung uri ng sistema, sa taglay nitong likas na hindi pagbibigay ng pagkakapantay pantay sa kaninumang tao na mayroong ibat-ibang paniniwala, ay hindi karapat-dapat na maging pangkalahatang uri ng pamumuhay.

Maraming mga israelita ang hindi pinahahalagahan ang buhay ng mga tao na hindi kabilang sa angkan ng mga hudyo. Si Menachem Begin’s ay tumugon sa pandaigdigang paglutas ng mga pagpatay ng maramihan sa lugar na tinutuluyan ng mga taong lumisan sa kanilang sariling bayan at naghahanap ng kaligtasan sa Sabra at Shatilla sa lebanon ay sumasalamin sa ganitong paguugali:

Goyim[ ibig sabihin Hentil] ay pumapatay ng Goyim at sila ay dumating upang bitayin ang mga hudyo

Ang iba ay maaaring makapagsabi na ang pangkasalukuyang Hinduismo ay hindi natatag na naaayon sa uri ng paniniwala at sa pinag-ugatan nitong kaisipan. Ating pakinggan ang pagbibigay ng katuwiran ng nangungunang Israelitang namumuno sa kung ano ang kanilang ginawa sa Lebanon. Ang bawat isa ay mamamangha sa pamamaraan ng Talmud na kanilang sinasabi. Ang halimbawa nito ay makikita sa paraang sinimulan na dahasang ipinarating sa mga Amerikano ang tungkol sa pagpatay ng maramihan na kanyang nagawa. Wala kaming katungkulan na ipaliwanag ang aming mga gawain sa iba – kundi sa aming sarili lamang.

Sa ibang salita, ang hudyo ay nasa pangunguna ng mga Hentil.

Ating tignan ang nangungunang patakaran ng Zionist* laban sa mga Palistino na nagpapakita ng tunay na likas na kalupitan at masidhing galit na nasa kanilang kalooban laban sa mga anak, sa mga kababaihan at sa mga kaawaawang matatanda. Ang mga namumunong Israelita ay naging tapat sa kanilang pagtanggi sa batas ng Hentil na kaylan man ay hindi sinasang-ayunan ang mga Hudyo. Makaraang ibigay ang pagsang-ayon ng Pandaigdigang Hukuman ng Katarungan na bumubuo ng magkakaibang panig na hindi sumasang-ayon sa Pandaigdigang Batas, si Yousef Lapid,

Israelitang ministrong tagahatol, ay nagsabi sa isang bayang napapangunahang Radyo noong Hunyo 10, 2004 na ang Israel ay magbibigay ng pagtuon sa pamamahala ng Hague-based ICJ*: Aming Pagtutuuan ang mga patakaran ng aming mataas na Hukuman, hindi ang patakaran ng ICJ” Ito ay isang pamantayang Talmud Zionist na sumasalamin sa hindi paggalang sa lahat ng uri na hindi kabilang sa mga hudyo.

Ang boung mundo ay palagi ng mali, ang sampu sa mga ipinapasang batas ng nagkakaisang Nasyon o UN na sinisisi ang Israel ay hindi makatarungan, ang maraming madugo at hindi makataong pagpatay ng maramihan sa kampo ng palistino ay isang pagtatanggol sa sarili, ang pagpapasabog sa mga kampo ng lumikas na kasapi ng nagkakaisang Nasyon at ang hindi makatuwirang pagpatay ay isang karapatan ng Zionist.

Ang pagmaltrato at ang maging patuloy na mga pagpatay ng mga mamamahayag at ng mga taong tumulong na makamtan ang kapayapaan ay mga hindi nauunawaang pagkakamali, at iba pa.

Ang ganitong pag-uugali ay hindi limitado sa mga nagpapatakbo ng pulitika. Moshe Antelman ng Rehovot Israel – ang isang paring hudyo at isang dalubhasa sa larangan ng sangkap kemikal ay gumawa ng isang sandata na nagtataglay ng taba ng -

Antelman, isang paring hudyo at dalubhasa sa larangan ng kemikal ay gumawa ng sandata na ang sangkap ay pinaghalong taba ng baboy upang gamitin laban sa mga matuwid at tapat na mga Muslim, na ang kanyang paniniwala na kahit na anong dampi ng laman ng baboy ay naaalis nito ang pagkakataon ng kaluluwa na makapasok sa paraiso..

Ang mabuting pari ng hudyo ay hinimok ang kanlurang namumuhunan ng kanyang natuklasan at siya ay umaasa na makuha ang pagsang-ayon ng Pentagon sa kakaibang uri ng sandatang baboy. Ito ay isa lamang halimbawa kung papaano ang tinitingala at namumunong hudyo ay pinahahalagahan ang ibang tao ng ibang mga Nasyon.

Ang likas na galit ng mga Zionist sa ibang Nasyon at ang napakahirap na maunawaang damdamin ng pagkakaron ng kapangyarihan ay nagdala sa kanila na ibigay ang kanilang kagamitang pangdigma sa kanilang pinakamalapit na kaalyado(ang mga Amerikano) at pumatay ng maraming sundalo; ito ay nagsisilbing halimbawa ng kanilang walang awang pag atake Sa barkong ‘ Liberty’, sa katanghalian.

Sa ginawang pagtatanong sa isang kilalang pilosopong hudyong Amerikano at isang dalubhasa sa uri ng mga wika at pananalita ng kilalang paaralan ng Cambrigde sa Massachusetts sa Amerika, Propesor Noam Chosky, siya ay tumugon sa isang katanungan patungkol sa pananaw ng mga hudyo sa ibang tao sa pagsasabing:Kung kayo ay babalik sa nakaugaling uri ng pamumuhay ng mga hudyo sa kahit anong bahagi ng silangang europa at hilagang Afrika, bilang isang kristiyano, hindi isang hudyo, ay isang kakaibang nilalang, mas mababa sa antas ng mga hudyo.

Halimbawa, ang isang manggagamot na hudyo ay hindi nararapat na bigyan ng lunas ang karamdaman ng isang hindi hudyo maliban na lamang kung ang hudyo ay makikinabang dito. Magkagayun ang Maimonides 21 ay maaaring maging manggamot para sa Sultan sapagkat ang mga hudyo ay nakikinabang dito, at sa iba ay hindi.

Nang ang ganitong katanungan ay iparating kay Chomsky; “ Ito ba ay batas ng simbahang kristiyano o isang nakaugaliang pamamaraan ng buhay o tradisyon?” ang kanyang wika: ito ay nasa Halakah, tumutukoy sa mga batas at mga katuruan ng hudyo. Napakaraming kagaya nito. Sila (mga hudyo) ay kabilang sa ilang pinagmamalupitan, ngunit sa ibang banda sila ang may galit at hindi umuunawa sa ibang lahi ng tao. Ang hindi pantay na pagtingin at pakikitungo ay mawawala lamang Kung sila ay magagawang hindi pagmamalupitan ng karamihan.

Ang mga susunod na bahagi ay tumutukoy sa pananaw ng mga hudyo sa ibang nasyon. Ang may akda ay nagbibigay ng matinding pagdepensa sa pinagmulan ng judaismo na nag-iwan ng isang agam-agam na nagdulot ng hindi pantay na pagtingin laban sa ibang tao na isang ideolohiya o (kabahagi ng prinsipyo at paniniwala ng tao)at isang gawaing pangrelihiyon ng mga hudyong Zionista. At sa kadahilanan na ang magandang katangian lamang ng hudyo ang namamana, ang ibang tao sa kahit na anong sambayanan kaylan man ay hindi magiging kabahagi nito. Ang ibang tao ay hindi isinasama at hindi magiging bahagi ng masikip na sistema na kung saan ay mas binibigyan ng kahalagahan ang mga hudyo higit sa lahat ng ibang sambayanan, na walang anumang dahilan kundi sapagkat sila ay mga hudyo.

3 . Ang Panlipunang Sistema ng Relihiyong Hinduismo

Sa bahaging ito,ay ating matutunghayan kung papaaano ang isang doktirna na nagtataglay ng pagkapoot ay isinasa-isang tabi ang Judaismo na ihanay bilang isang maaaring pagpilian upang maging pangkalahatang pamamaraan ng pamumuhay,

Ang Hinduismo ay binuo sa pamamagitan ng hindi makataong elemento na kinapapalooban ng hindi pantay na pagkilala ng sistemang panlipunan(Indian Castes), na kung saan ito ang pinaka haligi ng relihiyong ito, ang sistema ng Caste ay hinahati ang pamayanan ng hindu sa apat na grupo.

Ang Brahmans: ang Edukado at pangunahing uri ng pari
Ang Kashattriyas: ang lumalaban at mga namumuno
Ang Vaisyas: ang nakikipagkalakal at ang mga taong kabilang sa agrikultura
Ang Suddras: ang pinaka mababang uri ng caste na ang tanging gawain ay mapagsilbihan ang kanilang mga namumuno.

At ang Dalits o ang tinatawag na Untouchables ay hindi kasapi sapagkat sila ay hindi nabibilang sa alin man sa apat na naturingang grupo.

Sila ay tinatawag na Untouchables sapagkat ang kanilang damdamin at layunin ay nagkakaisa upang dungisan ang ibang kasapi ng Castes. Samakatuwid, sila ay kinakailangan na may sapat na agwat mula sa ibang kasapi ng Castes. Ang mga grupong ito ang tanging nangunguna sa isang lubhang mahirap na sangay ng pamayanan ng Hindu, na kung saan ay binubuo ng mahigit 2,800 na magkakaibang kumunidad

Ang Castes na ito ay lubhang napakalayo ng agwat sa isat-isa. At ito ay isa sa higit na kahiya-hiyang pagpapakita ng hindi pagkakapantay-pantay na nagaganap sa pangkasalukuyang panahon. Ang isa ay ipinapanganak sa gayong uri ng samahan ng Caste at namamatay sa parehas katayuan. Ito ay natatangi, na kahit na ang pangkasalukuyang sistema ng pulitika ng bansang India ay hindi sinasang-ayunan.

Ang ganitong uri ng sistema ay kinapapalooban ng mga katuruan ng hinduismo noong panahon ng Manu, at magmula noon ito ay naging pangunahing bahagi ng sistemang panlipunang relihiyon. Ito ay ipalagay na namanang sistema,na sumasakop sa karamihan ng populasyon. At ito ay inangkin na may makasariling layunin ng mga namumuno sa mga grupo na di sumasang-ayon sa nakakarami upang mapanatili ang kalinisan at ang pangunguna nito.

Si Gustave le Bon ay nagsabi ng ilang katuruan ng Manu (isa sa mga pangunahing may akda ng katuruang hindu, ang katuruan ng Vedas.)

Ang batas na ito na ibinigay sa Brahmans, ang pagiging bukod tangi nito sa iba, pangunguna at ang pagiging banal, kung saan ay tumataas ang kanilang katayuan, na kapantay ng mga diyos...ang sinuman na ipinanganak na isang Brahman ay isang kagalang-galang na nilalang sa daigdig. Siya ang maghahari sa lahat ng mga bagay na nilikha at ang kanyang katungkulan ay pangalagaan ang Shastras, ang katuruan ng hindu na nagbibigay ng karapatan sa kanilang kapangyarihan.2

Ang Manu ay nagpapatuloy upang makapagbigay ng mas maraming karapatan sa Brahmans sa lugar ng lahat ng ibang tao:Ang anuman ang nasa daigdig ito ay pagmamay-ari ng Brahman, sapagkat siya ang higit na pinaka mataas sa lahat ng mga nilikha. Ang lahat ng bagay ay para sa kanya.

Ang Sudras ay walang karapatan sa kahit anumang sangay ng lipunan ng hindu. Sila ay itinuturing na mas mababa pa kaysa sa mga hayop.

Ang Sudras kaylan man ay hindi maaaring magangkin ng mga ari-arian, at kahit na siya ay magkaroon pa ng pagkakataon, sapagkat sa pagsasagawa nito siya ay nagdudulot ng pasakit sa mga Brahmans. Wala ng iba pa na magiging kagalang-galang para sa isang Sudra maliban sa paglilingkod sa Brahman; maliban dito ay wala ng makakapagbigay sa kanya ng anumang gantimpala.... Ang isang Sudra na lumaban sa isang taong nakakataas na Caste ay karapat-dapat na mawala ang pagiging kabahagi nito kung saan nangyari ang paglaban.... 27 At ito ay nagpatuloy, at patuloy na tinatangkilik.

Ang pagbabago sa pagpatay ng aso ,pusa, palaka,butiki, at ng uwak at sudra ay pareho.Ang malubhang sistema ng hindi pagkakapantay-pantay na ito ay hindi isang bagay na nakalipas, bagkus ito aytinataglay ng napapanahong pulitika. Ito ay napakahirap paniwalaan, tanggapin o ipamuhay ang ganitong uri ng hindi makatarungang sistema upang maging pamamaraan ng pamumuhay, at hindi rin maituturing na pangkalahatang sistema para sa sangkatauhan.

4. Kapitalismo

Ang kapitalismo ay hindi isang relihiyon ngunit ito ay naging pamamaraan ng pamumuhay ng milyon-milyong tao, na makamtan, mapangalagaan ng may higit na paghahangad. Milyon-milyong tao ang nalinlang sa pamamagitan ng kumakatawang kapitalismo ng Amerika29 . Gaya ng Imahe ng kalayaan (o ang Statue of Liberty), na inaaanyayahan ang mga bagong dayuhang dumarating sa lugar ng kaligayahan at pag-asa. At sa anong pangyayari, marahil ay marami na ang nakalimot sa nakaraang kasaysayan ng pang-aalipin, pagsakop, at ang kaisipang Back-of-the-Bus na kung saan ang lahing itim ay hindi maaaring umupo sa harapan ng mga pampublikong sasakyan.

Ang ilan sa mga namumuhunan ay naguguluhan sa pamamagitan ng mga nakakatakot na mga pagkakataon ng hindi mapigilang paghahangad ng pansariling ari-arian at kayamanan gaya ng: pagtaas ng bilang ng mga krimen, panghahalay, ang pagsasagawa ng mga gawaing may kahalayan sa mga kabataan,

ipinagbabawal na gamot, ang lihim at ang hindi pagtingin ng parehas sa isang tao, ang mga taong walang matutuluyang tahanan, at ang mga kalamidad o sakuna na hinaharap ng mga nakakatatandang tao.

At dahil sa bunga ng hindi pantay na pakikitungo at hindi pantay na pagtingin at pagkilala, ang kumunidad ng AfroAmerikano ay nahaharap sa ilang tumataas na mga suliranin. At ang mga puting amerikano ay humaharap din sa gayung uri ng suliranin, ngunit ang nakakatakot na kaibahan ay nasusukat.

Si Phillipson (1992), ay kumuha ng basehan sa pangunahing tagapagsiyasat para sa Phelps-stokes Fund, na si Thomas Jesse Jones, siya nagmula sa Wales na isang malapit na kabilang sa mga nagbibigay ng patakaran para sa magkahiwalay na edukasyon para sa lahing itim sa Amerika. Ang kaisipan sa likod ng patakaran na magbigay ng sapat na edukasyon para sa lahing itim ay malinaw na binuo sa paglipas ng maraming taon sa isang na lugar na tunay na walang pagkakapantay-pantay na pagtingin at pagkilala sa bawat tao. Ang mga lahing itim ay tinitignan na isang mababang uri ng tao na nararapat sa mababang edukasyon at nararapat sa mga mababang uri ng hanap-buhay sapagkat sila ay hindi kabilang sa lahing puti.

Ang mga lahing puti ang siyang nararapat namamuno....ang mga taong nagtataglay ng maputing balat mula sa lahing puti, ang mamumuno...at para sa mga negro ay pagkakataon ng hilaga. Darating ang oras na kanyang mapapatunayan na siya ang nararapat na magsagawa ng mabibigat na trabaho sa hilagang estado.. at kanyang pupunuan ang karamihang mababang uri ng katayuan sa trabaho, at gawin ang mahihirap na trabaho, sa mababang sahod, kaysa sa mga amerikanong puti o kahit na sa ibang lahi”(kinuha sa Berman 1982:180at nakita sa Phillipson 1992:199).

Animnapu’t siyam na pursiyento na ipinanganak na Afrikano Amerikanong kumunidad ay wala sa katayuan ng kasal. At mahigit sa 2/3 ng kanilang mga anak ay naninirahan sa isang tahanang itinataguyod ng nag-iisang magulang. At mahigit sa 1/3 na Afrikanong Amerikano ay pinapalagay na pinagdudusahan ang pagkakakulong bago sumapit sa edad na 16. Apat sa sampung lalaki mula sa lahing itim sa edad na 16 hanggang 35 ay nakabilanggo, o nakahanay sa binibigyan ng pag-asang makalaya , o ang iba naman ay nasa katayuan ng pansamantalang paglaya sa kulungan. Ang mataas na antas ng paggamit ng gamot, ang pagtigil sa pag-aaral at ang mga panghahalay ay makikita rin mula sa lahing itim.

Ito ang ginawang basehan ni Buchanan at ang ilang magkakatulad na nalikom na panayam na naaayon sa nakakababang antas sa mapagbintang na pamamaraan kaysa sa subukang palabasin ang totuong kadahilanan sa likod ng pinangangambahang nalikom na panayam. Sa nakalipas ang mababang antas ay humarap sa pangaalipin at sa matinding uri ng pagpapahirap at hindi pantay na pagtingin at pagkilala at sa kasalukuyan ay nakakaranas ng hindi hayagang pagkilala at pakikitungo ng mga institusyon. Ang kaunting panahon upang maibalik ang pagkakapantay-pantay at ang katarungan ay hindi maikukubli. Ang paghihiganti mula sa mga masamang nakaraan at kahiya-hiyang kasaysayan ay sinasadyang iwasan, ngunit ang ituro at ang akusahan ang mga talunan o ang mga api ay wala. Ang di angkop na sistema sa antas na lokal ay hindi kaylanman kayang harapin ang mga hamon ng isang walang kaayusan at kakaibang mundo, sa mababaw na pang-unawa, Ang Kapitalismo ay nagbubunga ng pagkakaroon ng hindi pantay na ekonomiya,

Batayan

higit sa lahat para sa mababang antas at ang mga bahagi na walang kakayanang makapagbigay gaya ng mga bata at ang mga nakakatanda. At sa dahilan ng napakalaking pagbabago na nangyari sa Amerika at ibang kanlurang pamayanan sa loob ng nakaraang isang daang taon, marami sa suliraning panlipunan ang lumabas. Ang pananakop ng malalaking korporasyon sa mga maliliit na bukirin at ang maliliit na negosyong pinagtutuunan ng pansin ng isang pamilya ay nagdulot ng maraming panlipunan at ekonomiyang pangamba.. gayun pa man, ang kapitalismong sistema bilang isang pamamaraan ng pamumuhay ay nagbibigay ng kapakinabangang materyal sa kakaunting bilang ng iilan, ang malaking bahagi ng pamayanan ay nagdurusa: ang ilan sa kanila ay ang mga nakakatandang mamamayan, ang mga babaeng walang asawa, mga batang isinilang na hindi nasasakop ng matrimonyal ng kasal, at ang hindi lahing puti na kabilang sa mababang antas ng lipunan.

Ang pangkaraniwang tanawin sa mga lugar ng pangangalakal sa siyudad ng Amerika ay ang mga nakakatatandang mamamayan ang ilan sa mga walang tirahan. Ilan sa bilang ng mga Amerikanong nag-aaral ng pagbuo at pagpapaunald ng isang pamayanan ay nagpaparating ng mga mangyayari sa hinaharap hinggil sa suliraning kinahaharap ng mga nakakatanda ay lalong magiging malubha sa mga darating na panahon.32 ang bumababang bilang ng ipinanganganak at ang pagtaas na bilang ng nakakatandang mamamayan ay nagpapatunay na ang gayung uri ng nakaugalian ay nagpapatuloy. At ito ay ipinapalagay na ang mga nakakatanda ang bubuo ng isang malaking bahagi ng pamayanan.

Ito ay hindi isang Amerikanong problema lamang

Noong taong 1900, ang mga taong mahigit sa edad na 65 ang nangunguna sa apat na porseyento ng populasyon ng Amerika(tatlong Milyon); at noong taong 1976, sila ay binubuo ng mahigit sa sampung porsiyento ng papulasyon(22 Milyon). At ipinapalagay na sa taong 2,030 ay magkakaroon ng mahigit sa milyong tao na mahigit sa 65 anyos ang eded sa Amerika-na kung saan ay bubuo sa 17 porsiyento ng papulasyon.Ito ay hindi suliranin ng mga Amerikano, ang suliraning ito ay bunga ng kapitalismo sapagkat ang kayamanan ng bawat isa ay mas binigyan ng halaga higit sa lahat ng bagay, kabilang na ang mga tao.

Ayon sa istatistika ng UN ang papulasyon ng kapitalismo sa eyuropa sa gulang na 15 hanggang 65 sa taong 2000, ay umabot sa 494 milyon. Iyon ay binibigyan ng pananaw upang isugal sa 365 milyon sa taong 2050, magkagyun paman , ang 107 milyong mamamayan ng europa na mahigit sa edad na 65 sa ngayon ay tumataas sa 172 milyon sa parehas na panahon.

Sa panahong iyon, mahigit sa sa 1/3 ng mga tao sa europa ay mahigit sa 60 anyos. Sa kabila ng walang awang pagtrato na naranasan ng mga nakakatanda, ng mahihirap at ng mga taong may kulay sa pamamaraang hindi lingid sa paningin ng tao at hindi hayagang may pinapanigan, ang kanlurang nasyon ay naniniwala na ang kanilang lipunan ay umuunlad at ang kanilang kultura ay kakaiba o ang nakaka-angat sa lahat, at sila ay mayroong karapatan na magpatupad ng kanilang mga panuntunan at paraan ng pamumuhay sa mga nakakababang samahan ng lipunang umuunlad, kultura at mga tao.

Ang kapitalismo, sa kabuang prinsipyo, ay nagpapahatid ng pantay na pakikitungo sa pagitan ng lahat ng bahagi ng lipunan, sa pagsunod nito kaylan man ay hindi maibibigay ang tamang sistema upang isagawa ito. Pinapangungahan nito ang ibat-ibang uri ng matatag na katayuan ng ekonomiyang panlipunan na kung saan ay nagbunga ng pagkakahiwlay at hindi pantay na pagdinig sa lipunan, kalusugan at mga paglilikod na pang edukasyon.

Ang karapatan ng isang matatag na bahagi ng lipunan ay mapanatili ang kabataan, ang mga mayayaman, at ang mga puti, at iba pa – ngunit ang karapatan ng mga mahihinang grupo tula ng mga kababaihan, mga bata, mga nakakatanda, ang nag-iisang magulang, at iba pa. ay nakalimutan. Hindi binibigyan ng pagkakataon na pagusapan ang mga usapin ng pagkakapantay-pantay at kumunismo dito, magkagayun pa man ito ay hindi binigyan ng kahalagahan at nakalimutan ng marami nitong tagapanaliksik at tagasunod, sa kabila ng lahat ng tamang pagbabago. Ito ay nagbigay ng kakaunti o hindi nakapag dulot ng mabuti sa mga nasyon kung saan ito ay isinakatuparan sa pamamagitan ng pamimilit: walang iba kundi ang sakit ng kahirapan, walang kaunlaran, at kahirapan.

Ang kapitalismo ay nag-ugat mula sa monopoliya, ang mayaman ay lalong yumayaman at ang mahihirap ay lalong nalulubog sa kahirapan, sa kabilang banda, mawawala ang kapitalismo. Ang daigdig ay hindi na mangangailangan pa ng mas maraming panlilinlang sa pag-unlad ng mundo mula sa mga kamay ng mga naglalakihang kapitalismong industriya. Ang dangal ng tao ay kinakailangan na manumbalik sa pamamagitan ng isang pangkalahatang pamamaraan ng buhay na walang pinapanigan at tinitignan ang tao na isang marangal na nilikha sa mundo.

Ito ay magdadala sa atin sa ating huling patutunguhan sa paghahanap ng natatanging pangkalahatang sistema ng buhay, na kung saan ang natatanging pag-asa ng sangkatauhan para sa isang walang pinapanigang pakikitungo.

5.Ang Islam at ang Pangkalahatang pagkakapantaypantay

Ang anumang sistema na naghahangad ng pangkalahatang katangian upang maipatupad, nararapat na kanyang kilalanin ang kakayahan at pahalagahan ang kanilang mga naibahagi anuman ang kanilang nakaugalian, kanilang pinanggalingan, kanilang nasyon o ang kanilang ekonomiyang panlipunang pinagmulan. Sa ibang salita, ang gayung sistema ay nararapat lamang na pag-aralan ang kanilang kakayanan(o ang kanilang nagawa), at hindi kung ano ang kanilang likas na katangian gaya ng, kanilang kulay, katutubo, bansang pinagmulan, at iba pa, tinitignan ng Islam ang tao na pantay-pantay. Sa katotohanan, sa Islam ang nakagisnang mga pagkakaiba ay nagtataglay ng higit na kaalaman na karapat-dapat sa pagkilala. Ang relihiyon, na kung saan ang kanyang pananaw na ang lahat ng tao bilang pantay-pantay sa paningin ng taga-paglikha, ay ang Islam:

“ At kabilang sa Kanyang mga tanda ay ang pagkalikha ng kalangitan at kalupaan, at ang pagkakaiba-iba ng inyong mga wika at kulay. Katotohanang naririto ang mga tanda sa mga tao na may karunungan(sa katotohanan).

(Quran 30:22)

“ Ang Propeta Muhammed ay nagwika: walang Arab na mas mataas sa hindi Arab, o kahit na ang puting tao sa itim na tao, o maging ang itim na tao sa puting tao. Kayong lahat ay anak ni Adam, at si Adam ay nilikha mula sa Alikabok ng lupa.

Hindi sinasang-ayunan ng Islam ang lahat ng uri ng masidhing damdamin ng pagmamataas sa pinagmulang lahi, sa kinalalagyan, sa salita at sa ibang nakagisnang mga prinsipyo. At isinasaalang-alang nito ang pagiging matuwid at pagkakaroon ng magandang pag-uugali na isang batayan para sa pagkilala. At naaayon sa prinsipyong ito. Sinabi ng Makapangyarihang Allah.

“ O sangkatauhan! Aming nilikha kayo mula sa isang pares ng lalaki at babae, at aming ginawa kayo sa maraming bansa(pamayanan) at mga tribo upang mangakilala ninyo ang isa’t-isa. Katotohanan, ang pinakamarangal sa inyo sa paningin ng Allah ay (yaong sumasampalataya) na may (Taqwa) katangian ng isang mananampalataya na may pag-aala-ala at pagkatakot kay Allah, kabanalan at kabutihan. Katotohanang si Allah ay tigib ng Kaalaman at Lubos na nakakabatid ng lahat ng bagay. (Quran 49:13)

Sa bundok ng Arafat mahigit labing apat na daang taon na ang nakakalipas, Inihayag ng Propeta Muhammed, ang walang hangganang prinsipyo ng pagkakapantay-pantay ng Islam sa isang pagtitipon ng mahigit na isang daang libo. Samakatuwid, ang bawat isang nakikinig ay ibinahagi ang kanilang narinig sa mga taong hindi nakarinig ng mga pagkakataong yaon:

O kayong mga tao, ang inyong Panginoon ay isang Panginoon. Ang inyong Ama ay iisa. Kayong lahat ay nagmula kay Adam at si Adam ay nilikha mula sa alikabok. Ang pinakamarangal sa inyo sa paningin ng Allah, ay yaong mga matuwid. walang Arab na mas mataas sa hindi Arab, o kahit na ang puting tao sa itim na tao, o maging ang itim na tao sa puting tao, ng may katapatan. Naiparating ko ba sa inyo ang isang malinaw na mensahe? O Allah ikaw ang saksi. Ang sinumang naririto ay iparating ang mensahe sa mga hindi nakarinig.

Si Propessor Ramakrishna Rao, isang gurong Hindu,36 kanyang binigyang pansin si Sarojini, isang dakilang indiyanong manunula, na nagsabi ng patungkol sa kung papaanong isinasagawa sa Islam sa pagsasabi ng:

Ito ang unang relihiyon na nagtutro at nagsasagawa ng demokrasya; para, sa mga lugar ng panalanginan ng mga Muslim o sa mosque, kapag ang pagtawag sa pagdarasal ay isinagawa at ang mga mananambahan ay nagtipontipon, ang pagkakapantay-pantay ng Islam ay nakikita at napapalakas limang beses sa loob ng isang araw at kapag ang mga taong mabababa at ang hari ay lumuhod ng tabitabi at nagpapahayag, Ang Diyos lamang ang natatanging Dakila.

Ang dakilang manunula ay nagpatuloy:

Ito ay nagdulot sa akin ng malaking paghanga sa hindi nahahating pagkaka-isa ng Islam kung saan; ginagawa ang isang tao bilang isang tunay na likas na kapatid. Kapag nakaharap ka ng Egyptian, Algerian, Indian, at Turk sa london, ang ehipto ang kanyang inang bayan, at india naman ang sa iba.

Ang pagkakapantay-pantay na walang ipinipilit na prinsipyo ay hindi nakikilala bilang isang adhikain upang hanapin at makamtan ang ninanais. Ito ay isinasagawa sa araw-araw ng pamumuhay sa pamamagitan ng limang beses na pagdarasal, na kung saan, isinusuko ng mga Muslim ang kanilang sarili sa Diyos na nakatayo sa isang matuwid na hanay na walang pagkakaiba sa bawat isa.

Ang pinakamataas na likas na pagkakapantay-pantay ng Islam ay naipapakita sa pagsapit ng Hajj(ang paglalakabayAng pinakamataas na likas na pagkakapantay-pantay ng Islam ay naipapakita sa pagsapit ng Hajj(ang paglalakabay sa Banal na lugar ) kung saan ay mayroong mahigit na 3 milyong muslim mula sa mahigit na 70 bansa na nagiipon-ipon sa isang lugar na mayroong isang uri ng kasuutan para sa ikakagagalak ng Diyos at luwalhatiin Siya.

Ang lahat ng mga hadlang na kinapapalooban ng lahi, kulay,pananalita at ang katayuan na naging sanhi ng kabiguan. Samantalang ang ilang sistema ay nagpapakilala ng limitasyon sa relihiyon at ang hindi pagkilala ng pantay-pantay( Judaisamo,Hinduismo, Kristyianismo) at samantalang ang iba naman ay nagbibigay ng pag-asa na pang ekonomiya, katugunang panlipunan, at hindi pagkakapantay-pantay, (Kapitalismo, kumunismo, at sosyalismo) natatanging Islam lamang ang nagtataglay ng sistema na tinatanggap ang lahat at sinuman at kumikilala na; ang lahat ng nilalang ay pantay-pantay. Ito ay magdadala sa atin sa pumapangalawang paghahambing sa pagitan ng Islam at idolohiyang sistema na may kinalaman sa pagpapubaya, ang pangalawang kundisyon para sa isinusulong na kaayusan ng mundo.